Właściwa odbudowa zębów po leczeniu endodontycznym (potocznie: kanałowym) jest niezwykle ważnym etapem dla powodzenia leczenia i zachowania zęba. Niestety, jedną z częstszych przyczyn utraty zęba po prawidłowo przeprowadzonym leczeniu endodontycznym jest nieprawidłowa jego rekonstrukcja protetyczna lub zachowawcza. Przed podjęciem decyzji o leczeniu endodontycznym należy rozważyć możliwość jego późniejszej, szczelnej i wytrzymałej odbudowy. Brak takiej możliwości skazuje całe leczenie na niepowodzenie i zbędne koszty.
Nieleczonej próchnicy, będącej najczęstszą przyczyną stanów zapalnych miazgi i konieczności leczenia kanałowego, towarzyszy zwykle rozległa utrata twardych tkanek zęba. Bardzo często utrata ta jest na tyle duża, że tradycyjne wypełnienie nie jest w stanie zabezpieczyć reszty zęba przed siłami żucia, które w odcinku bocznym są bardzo duże. Jeśli w zębie trzonowym zachowane są tylko 2 spośród 4 ścian zęba to konieczna jest jego odbudowa protetyczna, a wypełnienie (plomba) jest tylko rozwiązaniem TYMCZASOWYM!
W latach 90-tych, w przypadku konieczności odbudowy protetycznej, postępowaniem z wyboru było wykonanie wkładu koronowo-korzeniowego i korony protetycznej. Obecnie, wraz z rozwojem materiałoznawstwa oraz technik adhezyjnych, nowoczesna, minimalnie inwazyjna stomatologia umożliwia wybór innych metod, oszczędzających twarde tkanki zęba. Taką alternatywą dla zębów bocznych jest właśnie endokorona. Jest to rodzaj nakładu umożliwiającego rekonstrukcję zęba po leczeniu endodontycznym z dodatkowymi elementami retencyjnymi w ujściach kanałów- z wykorzystaniem topografii oraz kształtu opracowanych kanałów korzeniowych i komory zęba. Opracowanie zęba pod endokoronę jest minimalne i w znacznym stopniu oszczędza jego zdrowe tkanki. Niestety, nie w każdym przypadku istnieje możliwość odbudowy zęba w sposób minimalnie inwazyjny, wówczas rekonstrukcję zęba przeprowadza się w sposób tradycyjny, z zastosowaniem wkładów i koron protetycznych. Indywidualnej oceny i kwalifikacji do danego typu rekonstrukcji dokonuje lekarz specjalista protetyki stomatologicznej w oparciu między innymi o pozostałą ilość zdrowych tkanek zęba, jego lokalizację w łuku zębowym, obecność i jakość zębów otaczających oraz warunki zgryzowe.
Wykonanie endokorony wymaga 2 wizyt oraz współpracy z laboratorium techniki dentystycznej. Na pierwszej wizycie ząb jest odpowiednio przygotowywany oraz pobierany jest wycisk. Na kolejnej wizycie, po kontroli indywidualnie wykonanego uzupełnienia w ustach i akceptacji przez pacjenta, cementuje się je na stałe. Istnieje możliwość wykonania endokoron z kompozytu technicznego lub ceramiki.
Zaletami endokoron w stosunku do wkładów koronowo-korzeniowych i koron protetycznych są:
- minimalna ingerencja w tkanki zęba;
- mniejsze ryzyko powikłań związanych z opracowaniem i osadzeniem wkładów koronowo-korzeniowych;
- możliwość naprawy (w przypadku endokoron kompozytowych);
- niższy koszt.
Zaletami endokoron w stosunku do wypełnień tradycyjnych (plomb) są:
- większa wytrzymałość (kompozyt techniczny charakteryzuje się lepszymi parametrami wytrzymałościowymi w porównaniu do kompozytu klinicznego używanego w gabinecie do wykonania wypełnień);
- większa szczelność i precyzja, zwłaszcza w okolicy punktów stycznych (ze względu na wykonanie poza jama ustną i możliwość bezpośredniego wglądu w okolicę powierzchni stycznych oraz przydziąsłową);
- pokrycie guzków zęba, które są najbardziej narażone na uszkodzenia;
- precyzyjne odtworzenie powierzchni żującej zęba;
- pełne włączenie zęba w proces żucia pokarmów;
- łatwiejsze utrzymanie higieny ze względu na precyzyjne punkty styczne.
Przykład I:
Endokorona drugiego zęba trzonowego szczęki.
Przykład II:
Endokorona pierwszego zęba trzonowego szczęki.
Przykład III:
Endokorona pierwszego zęba trzonowego żuchwy.
Zapraszam na konsultację, celem uzyskania szczegółowych informacji na temat prezentowanego rozwiązania.
Wszystkie zdjęcia zamieszczone we wpisie są objęte prawami autorskimi. Autor: A. Gładysz-Stępkowska.